چرخ خیاطی دارای انواع مختلفی است. نگهداری و مراقبت صحیح از چرخ خیاطی موجب کاهش هزینه های تعمیر چرخ خیاطی می شود. تمام انواع چرخ خیاطی از جمله چرخ خیاطی صنعتی ، چرخ خیاطی خانگی ، چرخ خیاطی سردوز و چرخ خیاطی میان دوز ، همه نیاز به نگهداری و مراقبت دارند. در این مقاله با ما همراه باشید تا روش های صحیح  نگهداری از چرخ خیاطی را برای شما شرح دهیم.

روانکاری 

تمام قسمت های چرخ خیاطی که قابل جابجا کردن و در تماس با دست یا سایر چیزها هستند، باید روغن کاری شود. این موضوع صحیح است، حتی اگر کتابچه راهنمای اپراتور نیازی به روان ساختن این نقاط نمی بیند. یک قطره کوچک روغن برای هر نقطه کافی است. چرخ خیاطی را خاموش کنید و دسته را در جهت عادی بچرخانید. به تمام نقاط متحرک روی ماشین توجه کنید. این کار را برای تمام نقاط انجام دهید. لطفا توجه داشته باشید که کتابچه راهنما معمولا تصاویر بسیار ضعیفی از نقاط روغن کاری ارائه می دهد.

فرکانس

 هر نقطه قابل روانکاری باید هر چهار ساعت پس از استفاده روغن زده شود. گردش قلاب، و تقابل مورد قرقره ویا پایه مورد قرقره و نوار سوزن، همه نیاز به توجه خاص برای روانکاری دارند. اینها برخی از مناطق سایش اولیه در دوخت زنجیره ای چرخ خیاطی ، (نوار سوزن در ماشین های دوخت زنجیره ای) می باشند. این نقاط ممکن است به طور کامل و / یا اغلب روغن زده شوند. اگر مشکل آلودگی روغن از مواد ثابت کننده  نیست، بهترین کار روغن کاری گردش  قلاب در هر تغییر قرقره، به خصوص با مونتاژ قلاب های جدید خواهد بود. البته این کاربرای ماشین هایی که قلاب در بالای بستر قرار دارد آسان است، و برای قرقره هایی که زیر بستر قرار داده شده اند مشکل است.

روغن کاری چرخ خیاطی

روغن کاری سیستم های دستی برای روغن زدن به هر نقطه به صورت جداگانه، و به طور منظم (ترجیحا 4 ساعته) نیاز به اپراتور دارند. روغن کاری سیستم به صورت خودکار تمام نقاط را روانکاری کند و یا می تواند با روغن کاری دستی ترکیب شود. روغنکاری در سیستم های خودکار می تواند از طریق گرانش توزیع، از طریق ترشح، از طریق فتیله سازی (مانند طناب پنبه)، و یا از طریق فشار عرضه شده توسط یک پمپ صورت بگیرد. همه سیستم های روغن کاری اتوماتیک نیاز به یک مخزن دارند که تا سطح خاصی با روغن پر شده است. محدوده فتیله تغذیه سیستم از مخازن کوچک تا مخازن بسیار بزرگ است. مخازن روغن بزرگتر از هر نوع سیستم ممکن است سطح شاخص داشته باشد، به طوری که اپراتور می تواند مقدار روغن موجود در مخزن را از طریق آن کنترل کند. سیستم روغنکاری فشار ممکن است روزنه بینایی و یا حباب داشته باشد. جریان و یا ترشح روغن دیده شده از طریق این روزنه ها و یا حباب ها بیانگر این است که فشار خوبی از روغن در مخزن وجود دارد. سیستم های فشار نیز ممکن است سوزن تنظیم و یا دریچه های کنترل جریان روغن به نقاط بحرانی مانند چرخش قلاب داشته باشند. هر سیستم می تواند یک مکانیزم بازگشت روغن برای گردش مجدد روغن و جلوگیری از ساخت روغن در کیسه که ممکن است سر ریز یا سوراخ شود، داشته باشد. مکانیسم بازگشت روغن می تواند جریان گرانش، فتیله سازی، یا هر دو باشد. سیستم های فشار نیز ممکن است بازگشت مکش، توسط پمپ های مشابه را که تامین کننده فشار روغن هستند،را ترکیب کنند.

روغن

 دو دسته اصلی روغن و چند دسته ثانویه روغن وجود دارد. روغن های معدنی صاف (همان روغن بچه) که معمولا استفاده می شوند. روشن هستند و گاهی اوقات به عنوان روغن  "ضد زنگ" به بازار عرضه شده و برخلاف اکثر روغن های دیگر مواد را دچار زنگ زدگی نمی کند. این روغن برای سرعت نرمال، فشار و حرارت کافی ساخته شده. روغن های افزودنی معمولا توسط "رنگ" به روغن شناخته می شوند. آنها می توانند روشن باشند، اما به طور معمول دارای رنگ روشن نیستند. مهم ترین هدف مواد افزودنی ارائه روغنکاری کافی در سرعت بالا، شرایط حرارت بالا است.